Marleen: ‘Voordat ik te maken had met de zelfdoding van mijn dochter, was mijn oog al meerdere malen gevallen op een artikel over nabestaanden bij zelfdoding. Na haar overlijden heb ik, na een aantal jaar, contact gezocht met de begeleiders van de ‘Verwerkingsgroep voor nabestaanden na zelfdoding’. Ik had nog nooit aan een lotgenotengroep deelgenomen en werd verrast door wat het met me deed.’
Veel gegeven
‘De bijeenkomsten brachten me dichter bij mezelf door te luisteren naar de verhalen van anderen. Op mijn beurt deelde ik mijn verhaal. Het vervulde een behoefte om over mijn dochter te praten. Het delen van zoveel verschillende gevoelens, emoties en ervaringen en mezelf daarin te zien en te horen en gehoor te geven aan wat ik nodig had. Kortom mezelf op een dieper niveau weer serieus te nemen. En op die manier het warme, innerlijke contact met mijn dochter voort te zetten. Het hele proces heeft me veel gegeven.’
De groep
‘Tijdens de groepsbijeenkomsten spelen we in op waar er op dat moment behoefte aan is. Zo zijn er bijvoorbeeld geen vaststaande thema’s die behandeld worden. Wat er is, wat zich aandient, wordt als leidraad gebruikt. Elke deelnemer mag op zijn of haar manier bij aansluiten. Door te reageren of juist niet. Ik vond het mooi dat een van de vormen die gebruikt werd familieopstelling was.’
Vriendschap
‘Heel fijn is dat er een vriendschap is ontstaan met een paar vrouwen die ook met zelfdoding te maken hebben gehad (en nog). Het samen delen, wandelen, lachen en het leven vieren in zijn totaliteit.’
Verwerkingsgroep voor nabestaanden na zelfdoding
In de verwerkingsgroep voor nabestaanden na zelfdoding deel je je ervaringen met lotgenoten.
