“Je kent vast de perfecte levens op Instagram. Ik had er ook een. ALLES deelde ik met mijn volgers. Waar ik was, wat ik at, wat ik droeg, wat ik meemaakte, wat ik dacht. Dúizenden selfies heb ik geplaatst, met op de achtergrond een hip café, trendy restaurant of rooftop terras. Mijn dag was goed als ik veel likes en comments kreeg. Ik raakte in een dip als er weinig respons was.
Áltijd en óveral was ik bezig met m’n volgende post. Het kostte klauwen met geld en tijd om mijn leven op te poetsen. Je wilt niet weten hoe vaak ik een Cotton Candy Martini heb besteld. Alleen omdat het instagrammable is, ik vind het niet eens echt lekker.
Mijn vrienden in real life vonden dat Insta-gedoe van mij maar niks. Ze noemden zichzelf ‘backup besties’ als ik weer eens druk was met m’n mobiel. Later kwamen de verwijten over mijn gefakete leven. Uiteindelijk planden ze uitjes zonder mij en nodigden ze mij niet meer uit. Het is wel gebeurd dat ik op vrijdagavond een fancy selfie plaatste van een zogenaamd gewéldig feest terwijl ik in mijn dooie eentje thuis op m’n kamer zat. Lekker leven heb je dan.
Toen kwam dat stomme fietsongeluk. Zonder er verder over uit te weiden: m’n gezicht was flink gezwollen en mijn voortanden waren beschadigd. Ik zag er niet uit. Niet bepaald passend bij mijn Perfecte Instagram-leven. Noodgedwongen nam ik een socialemedia-pauze. Aan mijn volgers verkocht ik het als ‘digital detox’, dat klonk lekker zen. Sommige volgers vond het ‘cool’. Van de meesten hoorde ik niks. Geen dm, geen ‘hoe-gaat-het’ of ‘kom-je-nog-terug’. Nul-komma-niks. In minder dan een maand raakte ik meer dan de helft van mijn volgers kwijt.
Achteraf zou ik er een stoer verhaal van kunnen maken met mooie woorden als ‘ommekeer’ en ‘nieuwe inzichten’. Maar zo voelde het niet. Ik baalde enorm, werd er somber, verdrietig en doodongelukkig van. Ik voelde me alsof ik na een liefdesrelatie gedumpt was.
Ik heb het er veel over gehad met mijn ouders. Zij vonden dat ik helemaal moest stoppen met Insta. Mijn kleine zusje zei dat ik in het echt veel leuker ben’. Mijn backup-besties wilden me alleen terug als ik ‘mezelf’ zou zijn. Na veel denken heb ik uiteindelijk mijn ‘succes-account’ verwijderd. In een nieuw account met mijn eigen naam post ik af en toe dingen die ik leuk of grappig vind. Ik heb er een kleine 100 volgers. Bijna allemaal mensen die ik ken. Ik leef nu weer mijn échte leven. En ik vind het 1000 keer leuker.”
