“Sjezus, wat voelde ik me rot die eerste maanden van mijn studie. Alles was nieuw. De opleiding, de stad, de mensen, mijn kamer, zelfs in de supermarkt kon ik niks vinden. Omdat ik van mezelf al wist dat ik niet zo makkelijk contact maak, deed ik juist overdreven mijn best om vooral niet zielig en alleen over te komen.
Daarom ging ik vól de introductie in, schreef me op dag 1 in bij een studentenvereniging, bij voetbal en bij schaken. Elke avond zat ik met anderen in een café. Klinkt goed hè? Nou, ik trok het gewoon niet. Zo’n leven pást niet bij mij. Ik moet af en toe alleen zijn en ik bén niet iemand van tig vrienden. Mijn studie vond ik leuk, maar die ging finaal de mist in. Ik had er gewoon geen tijd voor.
Na een weekendje crashen bij mijn vriend van de middelbare school heb ik wat dingen geskipt. Ik volg nu al mijn colleges, ga twee keer per week naar voetbaltraining en op donderdag ga ik op stap met een vast clubje van mijn studie. Zij zijn inmiddels mijn trouwe buddy’s. Nu zit ik lekker in mijn vel. En mijn studie gaat als een speer.”
