“Sjezus, wat voelde ik me rot die eerste maanden van mijn studie. Alles was nieuw. De opleiding, de stad, de mensen, mijn kamer, zelfs in de supermarkt kon ik niks vinden. Omdat ik van mezelf al wist dat ik niet zo makkelijk contact maak, deed ik juist overdreven mijn best om vooral niet zielig en alleen over te komen.
Daarom ging ik vól de introductie in, schreef me op dag 1 in bij een studentenvereniging, bij voetbal en bij schaken. Elke avond zat ik met anderen in een café. Klinkt goed hè? Nou, zo voelde het niet. Ik trok het gewoon niet. Ik moet af en toe alleen zijn en ik bén niet iemand van tig vrienden. Mijn studie vond ik leuk, maar die ging finaal de mist in. Ik had er gewoon geen tijd voor, zo druk was ik met die zogenaamd leuke dingen.
Ik voelde me totaal verloren in mijn nieuwe omgeving met tig keuzes. Toen ik in het weekend bij een vriend van de middelbare school was, kwam het er allemaal uit. Daarna ben ik gaan schrappen en skippen. Dat gaf meteen al rust. Ik volg nu al mijn colleges, ga twee keer per week naar voetbaltraining en op donderdag ga ik op stap met een vast clubje van mijn studie. Zij zijn inmiddels mijn buddy’s. Nu zit ik lekkerder in mijn vel. En mijn studie gaat als een speer.”
